معلمان همواره می خواهند در کلاس نقش مثبتی داشته باشند و اگر مراقب نباشند ، نمی توانند این ماموریت خطیر را به خوبی به انجام برسانند . آیا تا کنون به عوامل زیر که مُخل تدریس هستند ، توجه کرده اید ؟

1)دوستی بیش از اندازه با دانش آموزان :

اغلب معلمان کم تجربه می خواهند بچه ها آن ها را از همه بیشتر دوست داشته باشند ، در حالی که این کار اشتباه است . اگر شما مرتکب چنین اشتباهی شوید ، کنترل کلاس از دستتان خارج می شود و این به آموزش بچه ها لطمه خواهد زد . به جای آن ، به دنبال احترام گذاشتن به دانش آموزان ، تحسین و تقدیر آن ها باشید . در این صورت به یکباره خواهید دید ، وقتی جدی و منصف هستید ، دانش آموزان به شما بیشتر علاقه پیدا خواهند کرد و این نشان می دهد که در میسر  صحیحی قرار گرفته اید .

2) آسان گیری در نظم و انضباط:

به دلایلی گوناگون، معلمان در آغاز سال در مورد انضباط سخت گیری کم تری دارند و یا اصلا سخت گیری نمی کنند . حتما این جمله را شنید ه اید که « تا شب عید لبخند خود را به دانش آموزان نشان ندهید.» شاید این جمله ای سخت گیرانه باشد، اما واقعیت این است که « باید از ابتدا نظم و انضباط داشته باشید تا هرچه به جلو می روید، در اجرای قوانین راحت تر باشید.» اما قبل از هر چیز ، انعطاف پذیر بودن خود را نشان دهید .

3)سازمان دهی نکردن کارها از ابتدا :

تا یک سال کامل تدریس نکرده اند، نمی توانید حدس بزنید در کلاس چه مقدار برگه ی تکلیف جمع خواهد شد . پس از یک هفته تدریس ، متحیر به انبوهی از برگه ها نگاه خواهید کرد که باید به وسیله ی شما تصحیح شوند . از روز اول می توانید با یک برنامه ی سازمان دهی شده ، از انبوه شدن برگه های درد سرساز جلوگیری کنید. فایل کردن و قفسه بندی کردن ، کمک بسیار موثری است . منظم باشید و بدون فوت وقت ، هر برگه ای را که به دست شما می رسد ، همان لحظه در جای خود قرار دهید. به یاد داشته باشید ، میز مرتب در تمرکز ذهن موثر است .

4)ارتباط اندک با والدین و استفاده نکردن از نقش آن ها :

در نگاه اول ، مشورت کردن با اولیا نوعی تهدید به نظر می آید . در حالی که این کار ، گنجینه ی گرانبهایی را در اختیارتان قرار می دهد . برای جلوگیری از ابهامات و جبهه گیری ، همکاران با اولیاء را امتحان کنید . همکاری اولیا با کلاس ، باعث آسان تر شدن کارتان خواهد شد . آن ها با شرکت داوطلبانه در کلاس یا پی گیری برنامه ی رفتاری در خانه ، با شما همکاری خواهند کرد .

5)شرکت در بحث های بیهوده :

این دامی است که معلمان با تجربه هم ، مانند معلمان کم تجربه در آن گرفتار می شوند . در محیط مدرسه نیز مانند همه ی محیط های کاری ، جدال ، لجاجت و بدجوابی وجود دارد . با گوش دادن به بدگویی درباره ی موضوعی که از آن خبر دارید، خود را در موقعیت خطرناکی قرار می دهید . با این کار ، در یک طرف دعوا قرار خواهید گرفت و خود را بین دو دسته ی دعوا غوطه ور خواهید کرد . در حالی که چیزی عاید شما نخواهد شد . بهتر است رابطه ی خود با همکاران را در حالت دوستانه و بی طرفانه حفظ و روی کار با دانش آموزان تمرکز کنید . از جر وبحث بپرهیزید و به پیشرفت در آموزش بپردازید.

6)ارتباط نداشتن با همکاران :

گفتیم که از شرکت در بحث های بیهوده بپرهیزید ، اما نه به قیمت تنها ماندن در محیط کلاس خود . با خوردن غذا در جمع همکاران و مشارکت در کارهای مدرسه و مشورت با کارکنان ، در کمک به همکاران و کمک گرفتن از آن ها در فعالیت های جمعی شرکت کنید . هیچ وقت نمی دانید چه موقع به کمک همکاران احتیاج پیدا خواهید کرد و اگر مدت ها از جمع کناره گیری کنید ، بعد از آن ، کمک گرفتن از آن ها کار بسیار سختی خواهد بود .

7)زیاد کار کردن و خسته شدن :

با جدیت کار کنید ، موثر و مسئولیت پذیر باشید ، اما به موقع به خانه بروید و اوقاتی را به استراحت و تجدید قوا اختصاص دهید . به طور کلی ، اجازه ندهیدمسائل کلاس به آسایش شما و احساس لذت از زندگی در خارج از کلاس ، لطمه بزند . نشاط خود را حفظ کنید که دانش آموزان به معلم با نشاط بیشتر نیاز دارند .

8)کمک نخواستن :

شغل معلمیبه مهارت های والای انسانی نیاز دارد . اغلب ما می کوشیم هر مشکلی را از سر راه بر داریم ، اما این نمی تواند به یک قاعده تبدیل شود . نترسید از این که آسیب پذیر به نظر بیایید . آگاهانه اشتباهات را بپذیرید و از همکاران خود کمک بخواهید . با نگاهی به اطراف ، صدها سال تجربه را نزد همکاران پیدا خواهید کرد . اغلب آن ها در راهنمایی کردن و اختصاص وقت به شما ، سخاوتمند هستند . در این هنگام خواهید دید ، آن قدر که فکر می کردید ، تنها نیستید .

9) رویا پردازی و ناامیدی زودرس :

معلمان تازه کار مراقب باشند که در این دام نیفتند . جوانان وارد این حرفه می شوند ، چون آرمان گرا ، خوش بین و آماده ی تغییر و تحول سریع هستند . این خیلی خوب است ، چون دانش آموزان و همکارانتن به این انرژی تازه و به فکر خلاق احتیاج دارند . اما وارد دنیای خیال نشوید که ممکن است نتیجه ی آن نا امیدی و سرخوردگی باشد .

10) به خود سخت گرفتن :

شغل معلمی به اندازه ی کافی سخت هست . بنابراین ، ذهن خود را مشغول اشتباهات ، کوتاهی ها و لغزش ها نکنید . هیچ کس کامل نیست . حتی معلمان با تجربه و موفق هم گاهی اوقات تصمیمات اشتباهی می گیرند . اشتباهات رُخ داده را فراموش کنید ، خود را سرزنش نکنید و قدرت ذهنی تان را برای زمان آینده که به آن نیاز دارید ، نگه دارید . به خود سخت نگیرید و با دانش آموزانی که مشکل دارند ، یاری و هم دردی کنید .