اسیران خاک را فراموش نکنیم             الفاتحة مع الاخلاص والصلوات

دو پسر عموی عزیزم که بر اثر تصادف به دیدار دوست شتافته اند.

                سعیدفیروزی                                                                    مسعودفیروزی

                      

 

اشعاری که بنده در فراق آنها سروده ام:

۱-در فراق مرحوم زنده یاد:سعید فیروزی

بعد تحميدخداي ذوالجلال
بعدازآن نعت رسول وصحب وآل
ياد آرم ازغروبي سرد و تار
تار،چون تاريكي فقدان يار
سرد،چون سرماي سخت زمهرير
سردي دستان مردان برسرير
برسريري كان پر از خون بود واي
واي تابوتي چه گلگون بود واي
واي وصد واي وهزاران واي واي
برچنين مرگ جوانان  ،واي واي
الوداع اي همچونام خود سعيد
الوداع اي آنکه رفتی چون شهيد
الوداع ايدوست، اي يار شفيق
حيف در زيرزمين باشد عقيق
اي دريغ وحسرت و افسوس وآه
الوداع اي آنكه رفتي بيگناه
بچه هاي كوچه ي بسطام سلام
اي رفيقان عزيز بامرام
هان اي داود ومحمود و نويد
اي سراج و اي محمد اي وحيد
اي شعيب وعبدل و احمدرضا
اي ودود و اي مريد و مرتضي
اي مجيدو مصطفي و اي فريد
يادتان باشد زمسعود وسعيد
فاتحه خوانيدهرجا هر زمان
رحمت حق بادبر اين دو جوان
الحذر ازكيدشيطان الحذر 
مرگتان باشدهميشه درنظر
يادآريدازعزيزان چون بشير
ازعزيزاني كه درخاكند اسير
 يادباد آن روز هاي كودكي
لحظه هاي شادي وآسودگي
ياد ايامي كه بودم باسعيد
باشعيب و با ودود و بافريد
توي مكتب توي پارك و زيرزمين
دائما درفكر گنج وكشف مين
يادبادا از سعيد و مدرسه
من كلاس دوم و او بود،سه
ابتدايي گرچه با هم بوده ايم
راهنمايي مونس هم بوده ايم
خوش گذشت ايام تحصيل اين دوسال
با سرود و جشن و اردو شور و حال
يادتسبيح واذان و صوت او
از اوان كودكي تافوت او
يادبادآن روزگاران يادباد
روح او  با جمله  ياران شادباد
خاطر مسكين بشير ازياداو
نيست غافل تا بوَد بنياد او

۲-درفراق عزیزان سفرکرده:مسعود وسعید و بی بی

حمدمي گويم خداي پاك را
بعدازآن نعت شه لولاك را
اي خداياشكرتو دركل حال
درد دل دارم بسي اي ذوالجلال
ايخدا مسعود رفت وخاك شد
قلب قومي درفراقش چاك شد
باز بي بي رفت وماحيران شديم
ازدرون سينه ها ويران شديم
دست قسمت بازطنازي نمود
باقلوب ريش مابازي نمود
برد از دارفنا سوي بقا
نورچشم ما سعيدخوش لقا
رحمت حق اين زمان چالاك شد
مرهم زخم دل صد چاك شد
رحمتت درظنّ من آنقدرهست
 پشت ابليس غرض جو راشكست
اين گمان من بوَدبا كردگار
با خداي خود گمان نيك دار
او گناهي راكفارت ميكند
خاردر پا گر اصابت ميكند
كي رهاسازد تو را بي اجرومزد
چون عزيزي ازتو پرپر گشت ومرد؟
اي مسلمانان ز حق خواهش كنيد
خواهش غفران وآمرزش كنيد
فاتحه خوانيدو اخلاص و درود
بردر ستارغفار ودود
زانكه حق دادست مارا خلعتي
خلعت لاتقنطوا مِن رحمتي
او محمد راشفيع ما نمود
حوض  كوثررا همو بر پانمود
نااميدي مي كند دين راتباه
نااميدازحق بوَد بس روسياه
چون بشيراحمد چنين شعري نوشت
ازغم دل ازجفاي سرنوشت
فضل حق رااينچنين عالي سرود
باستايش بانيايش با درود 
ذيل آن باسوز دل امضانمود
شعرخودبا دوستان اهدانمود

۳-اشک ماتم در فراق:مسعود و بی بی و سعید

*اشك مي ريزيم چون ابر بهار
چون يتيمان ازته دل زارزار
ازفراق وهجرمسعود عزيز
روح او را ای خدا مسرور دار
*داغ مسعود پشت بي بي راشكست
تا دم مرگ ازفغانش دم نبست
مادري دنبال فرزندش گرفت
مغزطفل ديگرش ازهم گسست
*سوختيم ازدردهجران سعيد
ازغم ورنج فراوان سعيد
روز وشب اندرنماز و در دعا
ازخدا خواهيم غفران سعيد
*آه اي مسعود وبي بي وسعيد
وه اجلهاتان عجب ناگه رسيد
واي برحال بشير پرگناه
كو زاحوال شماعبرت نديد
*اي كسانيكه به فكرمحشريد
دست خود چون سوي حق بالابريد
ازتمام رفتگان ياد آوريد
خاصه ازبي بي ومسعود وسعيد

الفاتحة مع الاخلاص والصلوات